Bağışlamak ve hoşgörü, öncelikle insanın kalp ve ruh yüceliğinden kaynaklanan hasletlerdir. Bu sebepten bağışlayıcı insan, öncelikle kendisiyle barışıktır. Hoşgörüsündeki güzellik ahlakının güzelliğinden ve içindeki huzur duygusunun yansımasından kaynaklanır. Güzel bakan insan da her zaman güzel görür ve mutlu olur.
Bu bakış açısına sahip insanların yaygın olduğu toplumlarda kin ve nefret azalır, bağışlama ve hoşgörü yaygınlaşır, barış hakim olur. Kısacası toplum, daha yaşanılır bir toplum haline gelir.
0 yorum:
Yorum Gönder