Nedense şöyle bir şey var ki engel deyince aklımıza ilk gelen yürüme engeli. Yürümek koşmak ne kadar normal sıradan geliyor. İstediğin zaman istediğin yere gidersin. Ama istediğin zaman gidememek ne kadar zor. Bir yerden bir yere gitmek şöyle dursun istediğin zaman bir bardak suyu alıp içememek kendi şahsi ihtiyaçlarını giderememek. Her an bir başkasına bağımlı olmak zorluklarından sadece biri. Engelli olunca hayatımızdaki sevdiklerimiz ailemize dahi etkisi olur. Acaba hangi engeli yasamak daha zordur. Yürüme, görme, akil, konuşma engelli...
Tabi bunların farklı şekilde engel durumları da vardır. Ve bunların hayati sadece engelden ibaret değil psikolojikman çöküntü hayata küsme gibi sorunlar engellilik durumunu daha da zor yapan durumlardır. Hayata küsme gibi sorunlar engelli kişiyi intihara kadar sürükleyebilir. Bu durumda düşünecek olursak aslında engeli engelsiz olanlar özürlü olanlara karşı hayati yasamı hatta hayallerde bile engel koyarak hayati daha da zor ve çekilmez yapıyor.
Belki engelli değiliz ama unutmayalım ki hepimiz engelli adayıyız. Evet, klişeleşmiş bir laf ama gerçek. Bu durumda engellileri anlayabilmek için şimdilik empati yapmak zorundayız. Düşünsenize bir gün birazcık basımız ağrısa ya da ayağımız herhangi bir yerimiz hayatimiz aksar dışarı çıkmak dahi istemeyiz. Birkaç gün içinde hayatimiz alt üst olur. Yâda hayatımızdaki en ufak aksaklıkta bile hemen isyan yoluna gideriz. Engelli olmak!
Acaba neye göre engelli olmak asil engel insanların düşüncesinde mi (yani anlayışında ya da beyninde)mi? bazılarımız engelli birini gördüğümüzde ne düşünürüz. Acaba diyebilir miyiz ki her şey Allah’tan. Evet, Allah’ı düşünmeden takdiri ilahiye dayanmadan hiçbir çıkış bulamayız. Değil mi ki Rabbimiz rizai ilahide zorlukla mücadele edene ecir ve mükâfatını verecektir. Bu makalenin yazımında Engelliler.gen.tr sitesindeki bilgilerden yararlanılmıştır...
0 yorum:
Yorum Gönder